پیوند دائمی مو برای درمان طاسی مردانه
طاسی مردانه یا آلوپسی آندروژنتیک چیست؟
طاسی مردانه نوعی ریزش مو در مردان است که علت ژنتیکی دارد. در این بیماری بیمار ژنی را به ارث می برد که او را مستعد می سازد تا حساسیت موهای سر وی به هورمون‌های جنسی مردانه افزایش پیدا کند. در نتیجه بعد از سن بلوغ موهای بخش‌هایی از سر او تحت تاثیر هورمون‌های جنسی مردانه‌ای که در بدنش وجود دارند، ابتدا نازک شده، کرکی می شوند و بعد می ریزند. معمولا در این بیماری ابتدا موهای ناحیه شقیقه ها پسرفت می کنند و بعد ریزش مو ناحیه پیشانی و بعد وسط سر را گرفتار می کند.
برای درمان طاسی مردانه از چه روش‌هایی استفاده می شود؟
برای درمان طاسی مردانه می‌توان از دو روش طبی و جراحی استفاده کرد.
1- روشهای طبی: در کل برای درمان طاسی مردانه دو داروی اصلی وجود دارد:
الف) مینوکسیدیل: مینوکسیدیل نوعی داروی ضد فشار خون است که مشخص شده است که می تواند سبب رشد موها شود. از این دارو بصورت موضعی برای درمان طاسی مردانه استفاده می شود. نحوه اثر دارو مشخص نیست. دارو بصورت محلول و کف موجود است و معمولا روزی دو بار مورد استفاده قرار می گیرد. نکته مهم این است که برای مشاهده اثر این دارو نیاز به مدت زمان نسبتا طولانی (حدود 6 ماه) است. و یک خبر بد، این که از این دارو باید بطور نامحدود استفاده کرد، چرا که با قطع مصرف آن درصد قابل توجهی از موهایی که رشد مجدد پیدا کرده‌اند، دوباره می‌ریزند.
ب) فیناستراید: دارویی خوراکی است که از طریق مهار نوعی آنزیم، تاثیر هورمون‌های جنسی مردانه را بر روی موهای سر کاهش می‌دهد. برای مشاهده تاثیر این دارو نیز نیاز به زمان قابل توجهی (حداقل 3 ماه) است. مصرف فیناستراید هم باید برای مدت طولانی ادامه یابد. فیناستراید ممکن است سبب کاهش میل جنسی شود که خوشبختانه با قطع مصرف دارو این عارضه آن برطرف می شود.
2- روشهای جراحی: در روشهای جراحی، موهای منطقه‌ای از سر که تحت تاثیر هورمون‌های جنسی مردانه قرار نمی گیرند (این منطقه را منطقه دهنده می نامند) برداشته شده، در بخش‌هایی از سر که بدون مو هستند، کاشته می شوند. این موها می توانند در محل جدید خود رشد کنند و اگر منطقه دهنده درست انتخاب شده باشد، دیگر دچار ریزش نمی شوند.
منطقه دهنده برای پیوند چطور انتخاب می‌شود؟
منطقه دهنده ناحیه‌ای نواری شکل در پشت سر است که یک گوش تا گوش دیگر ادامه دارد و طول آن به حدود 25 تا 30 سانتی‌متر می رسد. موهای این منطقه تحت تاثیر هورمون‌های جنسی مردانه قرار نمی گیرند و در نتیجه دچار ریزش نمی شوند. در جراحی کاشت مو انتخاب ناحیه دهنده اهمیت زیادی دارو و کاری تخصصی است. در این زمینه مطالعات مختلفی صورت گرفته است و نظریات متفاوتی در مورد حدود این ناحیه وجود دارد. در کل محدوده ناحیه دهنده در جلو خطی است که درست از جلوی گوشهای بطور عمودی رو به بالا رسم می شود. پهنای این ناحیه حدود 5 تا 6 سانتی‌متر است.
موهای ناحیه دهنده چگونه برداشته می شوند؟
دو روش برای برداشت موها از ناحیه دهنده وجود دارد.
1- روش برداشتن نواری (یا همان روش FUT): در این روش متخصص پوست. بعد از مشخص کردن حدود ناحیه دهنده، نواری از پوست سر را به عرض حدود 1 سانتی متر و با طول مناسب (تا 25-30 سانتی‌متر) از ناحیه دهنده بر می دارد. این نوار حاوی موهای لازم برای کاشت است. محل برداشت باریکه مورد نظر به کمک بخیه یا گیره بسته می شود.
این روش دارای مزایای زیر است:
- تعداد موی بیشتری برای کاشت بدست می‌آید. به عبارت دیگر هر باریک دارای حدود 1500 تا 2000 واحد فولیکلی است. هر واحد فولیکلی بین 1 تا 4 تار مو دارد. بنابراین با این روش می توان حدود 6000 تار مو بدست آورد.
- با این روش کمتر موهای برداشته شده آسیب می‌بینند.
- تنها عیب این روش این است که محل برداشت باریکه پوست می تواند بصورت یک خط باریک در پشت سر باقی بماند. اما در کل روش برداشتن نواری روش بسیار مناسبی برای کاشت مو است و نوعی روش تخصصی می باشد و بازدهی بیشتری دارد.
2- روش برداشتن واحد های فولیکلی (یا همان روش FIT) : در این روش به کمک وسیله‌ای به نام پانچ، از منطقه دهنده واحدهای فولیکلی برداشته می شوند. مشخص است که در این روش تعداد کمتری مو در هر جلسه بدست می‌آید و در ضمن احتمال آسیب دیدن موهای برداشته شده نیز وجود دارد. به عبارت دیگر روش برداشتن واحدهای فولیکلی روشی محدود برای بدست آوردن مو است و بهتر است در موارد خاص از آن استفاده شود.
برای از بین بردن درد عمل جراحی از چه روشی استفاده می شود؟
برای جراحی کاشت مو از بیحسی موضعی استفاده می شود. داروی بی حس کننده در محل برداشت باریکه مو و نیز در محلی که قرار است موها کاشته شوند، در پوست سر تزریق می گردد.
موهای بدست آمده چطور پیوند می شوند؟
بعد از برداشتن موهای ناحیه دهنده با هر کدام از روشهای فوق، باید موها را بصورت واحدهای فولیکلی (1 تا 4 تار مو) در آورد. بعد سوراخ‌هایی کوچک تحت بیحسی موضعی در جلوی سر ایجاد می‌شوند و واحدهای فولیکلی در این سوراخ‌ها قرار می‌گیرند.
بعد از عمل جراحی کاشت مو چه کارهایی باید انجام شوند؟
بعد از جراحی بقیه روز را بیمار باید استراحت کند، برای حداقل 5 روز نباید بار سنگین بلند کرده یا علابت شدید داشته باشد. در 2 روز اول نباید به شکم دراز بکشد یا به عنوان مثال برای بستن بند کفشها به جلو خم شود.
- برای 1 تا 2 شب بیمار باید سر خود را در هنگام خواب بالاتر ببرد.
- بخیه های پشت سر بیمار 7 تا 10 روز بعد از عمل کشیده می شوند، تا این زمان بهتر است بیمار از پماد آنتی بیوتیک موضعی در محل استفاده کند.
- تا 2 هفته بعد از جراحی دلمه های ایجاد شده در محل کاشت مو می ریزند بیمار نباید این دلمه ها را دستکاری کرده یا آنها را بکند.
چه مدت بعد از جراحی کاشت مو باید انتظار رشد موها و طبیعی شدن ظاهر سر را داشت؟
ممکن است تعدادی از موهای کاشته شده در مدت 3 ماه از زمان جراحی ریزش پیدا کنند. در کل بیمار باید بداند که در حدود 6 تا 9 ماه بعد از جراحی می تواند انتظار طبیعی شدن ظاهر سر خود را داشته باشد